KOCAMAN YÜREKLER    

Dünya'da sağlıktan daha önemli bir şey var mıdır?Bazen çok açgözlü olup doyumsuzlaşabiliyor  ve sağlığın önüne birçok şey getirebiliyoruz.Ama sonra anlıyoruz ki sağlık olmazsa hiçbiri beş para etmez.

    Paralimpik yüzme yarışları var şu aralar Alanya'da.Paralimpiğin ne olduğunu anımsatayım sizlere:Engellilerin katıldığı müsabakalar.Gerçekten görüleye değer manzaralara sahne oluyor bu müsabakalar.Açıkcası engelli demeye de pek dilim varmıyor onlara.Kiminin kolu kiminin bacağı yok fakat kocaman yürekleri var.

    Ellerindeki protez bacaklarla depar taşının başına geçiyor bir yüzücü.Bir sporcuysa tek bacağıyla uzun atlama yapıyor.

    Onlar gibi fizikselş engele sahip olan birçok kişi kapattı kendini evine.Kapalı kapıların ardına gizlediler engellerini.Dışarıdan gelecek tepkiden ve onlara çevriklecek acı yüzlerden korktular.Fakat anlattığım ilk grup yenilmekten korkmadı.Kaybetmekten kormadığınızda kazanma şansınız artar.

     Sadece sporda yok bunların örnekleri.Bir kitapta okumuştum.Sabriye adında küçük bir kız.Henüz iki yaşında öğrenmiş kör olacağını.Küçük Sabriye on üç yaşında görme yetisini kaybetmiş.Sabriye bu şekilde at binmeyi,kayak yapmayı öğrenmiş.Üniversitede sosyoloji ve felsefe okumuş.Ve Tibet diline merak salmış.Tibet'te yükseklik ve aşırı ışık nedeniyle her yetmiş kişiden birinin kör olduğunu öğrenmiş.Ve Tibet'te körler için bir alfabe yokmuş.Onlar için alfabe geliştirmiş,Tibet'e yerleşmiş ve görme engelliler için bir okul yaptırmış.Bir de kitap yazmı:"Yolum Tibet'e Düştü"...

    Çünkü biliyorlardı ki inanç görünmeyene inanmaktır.Görünmeyene inanırsanız başkalarının göremediklerini görürsünüz.