Belki de bir gün...
         Sormak istiyorum öncelikle sana, bakma etrafına sana diyorum. Neden gereksiz sebeplerden dolayı kendini karamsarlığı düşürüyorsun ya da bir şekilde o kötü düşüncelerine hâkim olamıyorsun değil mi? Bence yapma bunu, çevrende o kadar güzel ve anlamlı şeyler var ki görmek istemiyorsun sadece.

Şu anda bu kişi ben değilim deme hiç, sensin ikimiz de biliyoruz. Arkadaşınla mı kavga ettin? Okulda bir öğretmenin sana mı kızdı? Erkekler, acaba o kıza hissettiklerimi söylersem onu kaybederim korkusu mu var içinde ya da kızlar, ilgisizlik mi canınızı sıkıyor? Yoksa sevgilin mi tersledi, bunu mu taktın kafana ya da en meşhur cümle, her şey benim üstüme geliyor, diyorsun değil mi? Güldürme beni de kendini de; biliyoruz bunlar basit sorunlar, takma kafana.
   Bırak, hepsi bunların kendi kafanda ürettiğin bahaneler, etrafındaki güzellikleri görmene engel oluyor. Gel düşünelim seninle, merak etme başkası yok aramızda kimse bilmeyecek düşüncelerini. Düşün şimdi senin en büyük kaygın nerde ya da nerde kendini kötü hissediyorsun?
         Şimdi az önceki aklına gelen şeyleri unut. En büyük kaygın bir hedef belirlememek, hayal kurmamak. Her şeyin gelişigüzel, plan yapmıyorsun ya da dur, yapıyorsun plan ama gerçekleşmeyeceğini düşünüyorsun...
         Bunları unut hepsini unut, düşünsene şu anda hedef belirleyip hayal kurarsan belki de ileride o kadar şey yapacaksın ki az önce düşündüğün şeyleri hatırlayıp güleceksin.

    İnan buna, belki bir gün her şeyi yapabilirsin ama bunun için önce bir hedef belirle ve hayal kur ve belki de bir gün hepsi gerçekleşecek. Şimdi hemen başla hayal kurmaya, yarına bırakma ki o bir gün geç olmadan gerçekleşsin. Bırak basit sorunları kafana takmayı, artık herkesi şaşırt ve o gün geldiğinde herkes sana dört gözle baksın. Hadi bakalım belki de o bir gün, bugündür...

AHMET SAĞLAM